“Doe maar gewoon normaal!?”

 

Maar wat als niet normaal zijn, precies is wat de wereld nodig heeft? De wereld eens onderste boven bekijken, waardoor dingen makkelijker worden, je je niet langer blind hoeft te staren op het vinden van dat ene stukje, dat zich stiekem al lang laat zien. Wat is er dan allemaal mogelijk? 

 

Durf jij te kijken als een kind, vanuit jouw perspectief, in plaats van je mee te bewegen met de massa? Wat als jouw zienswijze, hetgeen jij weet, exact de bijdrage is waar de wereld op wacht? Waarom zou je dan nog normaal willen zijn?

 

Niet meer antwoorden naar verwachtingen van anderen, maar buitenGEWOON jezelf zijn. Om zo met al je eigenaardigheden de ander te inspireren ook in beweging te komen?

​